Ibn Sina of in het Latijn Avicenna was een Perzisch medicus, geoloog, paleontoloog, natuurkundige, psycholoog, wiskundige, filosoof en alchemist. Hij was vooral bekend om zijn bijdragen op het gebied van de filosofie en geneeskunde. Als filosoof was hij net als zijn leermeester Al Farabi, geïnspireerd door Aristoteles.

Van Ibn Sina zijn meer dan 55 boeken bekend op het gebied van de geneeskunde, astronomie, filosofie, algebra en poëzie. De meeste van zijn boeken schreef hij in het Arabisch, poëzie vooral in het Farsi. Zijn beroemdste werk is Al-Qanoon-fi-el Teb, de wetten van de geneeskunde. Deze bestaat uit meer dan een miljoen woorden. Doordat zijn werk in het latijn werd vertaald, werd het ook in Europa een standaardwerk en bleef dat lange tijd.

Biografie

Ibn Sina werd geboren in februari 980. Zijn vader Abdoellah kwam uit de provincie Balkh in Afghanistan en verhuisde naar Bukhara in het huidige Oezbekistan. Hij was gouverneur van de Perzische Samaniden-dynastie. Hij trouwde met Setara. Ze kregen samen een zoon die ze de naam Hoessein gaven die later Ibn Sina werd genoemd.

Op tienjarige leeftijd kende Ibn Sina de Koran uit zijn hoofd. Toen hij zeventien was, genas Ibn Sina de emir van de Samaniden Noeh ibn Mansoer. Hij kreeg vervolgens toegang tot de uitgebreide bibliotheek van de emir. Op achttienjarige leeftijd had hij zich alle takken van de toenmalige wetenschap eigen gemaakt.

Na de dood van zijn vader ging Ibn Sina reizen en verspreidde hij zijn kennis. Hij heeft veel studenten opgeleid die zijn leer verder hebben doorgegeven.

Voorbeelden van zijn werk

Zijn bekendste boek is Al-Qanoon-fi-el Teb, de wetten van de geneeskunde. Ibn Sina schreef als één van de eersten over besmettelijke ziekten en seksueel overdraagbare aandoeningen en beschreef quarantaine om verspreiding van ziekten te voorkomen. Hij schreef over het klinisch testen van medicijnen en het diagnosticeren van symptomen van ziekten, zoals suikerziekte. Hij beschreef de invloed van de kwaliteit van water en voedsel op gezondheid. Hij toonde aan dat het hart bloed rondpompt door het lichaam. Hij voerde verdoving bij operaties in en wist centrale en perifere aangezichtsverlamming van elkaar te onderscheiden.

Ibn Sina overleed op 57-jarige leeftijd in Iran in de stad Hamadan en werd daar begraven.